Carnasserie Castle

         Carnasserie Castle

Określany jako wieża mieszkalno – obronna, faktycznie składa się z dwóch tego typu budynków oraz łączącego ich domu hallowego. 

Ze względu na swoją nietypową konstrukcję oraz ciekawe renesansowe zdobienia stanowi też jeden z najpiękniejszych przykładów szkockiej architektury obronnej XVI wieku.

Jego najbardziej imponującą część stanowi masywna, pięciokondygnacyjna i prawie kwadratowa wieża o wymiarach 10 na 9.5 metrów, przy szerokości ścian wahających się od 1.5 do 1.8 metra.

W jej parterowej części mieści się spiżarnia z kolebkowym sklepieniem. W północnej części pomieszczenia znajduje się także sporych rozmiarów studnia.

 Dostęp dziennego światła zapewniały tutaj jedynie trzy „podwójne kluczowe” otwory strzelnicze.  Pomiędzy ambrazurami południowym, w grubości muru, zostały osadzone wąskie schody dające dostęp do położonego na pierwszym piętrze hallu.

Komnata ta (o wymiarach około 6.3 na 5.8 metrów) wyposażona jest w trzy okna. W północnej ścianie hallu znajduje się także piękny, delikatnie zdobiony kominek.

 Dodatkowo, w południowo – zachodnim narożniku tego pomieszczenia, w grubości muru mieści się wąska i długa na około 3.5 metrów garderoba z latryną.

Dostęp do kolejnych pięter, na którym mieściły się prywatne komnaty właściciela zamku, był możliwy dzięki spiralnych schodom. 

Komnata na drugim piętrze podobnie do hallu posiadała umieszczony w północnej ścianie kominek. Wyposażona była także w dwa okna oraz garderobę.

Identycznym układem charakteryzowała się także komnata na trzecim piętrze wieży.

Dodatkowe pomieszczenie mieszkalne, przeznaczone zapewne do użytku służby, mieściło się także na poddaszu. Ten z kolei otoczony był chodnikiem straży oraz kamiennym parapetem. 

Na jego dwóch narożnikach: północno – wschodnim i południowo – zachodnim zostały umieszczone także okrągłe bartyzany.

Wspomniany wcześniej dom hallowy przylega do wieży od jej zachodniej strony. W swej parterowej części mieścił on trzy obszerne i oryginalnie przykryte kolebkowymi sklepieniami pomieszczenia oraz długi, poprowadzony wzdłuż całego budynku pasaż.

Pierwsze, położone od zachodniej strony parterowe pomieszczenie domu hallowego stanowi główna kuchnia. Jej sporych rozmiarów palenisko zostało umieszczone od strony zachodniej.

 W jego południowej ścianie  znajduje się także piekarnik do wypieku chleba. Z kolei od północnej strony palenisko flankuje kamienna rynna przez którą z zewnątrz dostarczano do kuchni świeżą wodę.

 Co ciekawe, jej otwór wylotowy przyjmuje postać wyrzeźbionej ludzkiej głowy. Dostęp dziennego światła zapewniało natomiast temu pomieszczeniu niewielkie okno osadzone w ścianie południowej. Do dnia dzisiejszego zachowało ono też swoją oryginalną kratę.

Kolejne dwa pomieszczenia tego poziomu mieściły spiżarnie. W ich ścianach południowych zostały osadzone kolejne kluczowe otwory strzelnicze.

Wspomniany pasaż zapewniał nie tylko komunikację pomiędzy poszczególnymi piwnicami, ale też faktycznie łączył główną wieżę z tzw. wieżą północno – zachodnią.

Z kolei na pierwszym piętrze tego budynku ulokowany był główny hall, najbardziej reprezentacyjna sala zamku o wymiarach 12.5 na 5.8 metrów. Jego jedyny i z pewnością oryginalnie efektownie ozdobiony kominek został umieszczony w ścianie północnej. Niestety, do czasów współczesnych zachował się on jedynie fragmentarycznie.

 Dostęp dziennego światła zapewniały tutaj natomiast trzy okna: dwa skierowane w stronę południową i jedno w stronę północną. W południowo – zachodnim narożniku hall znajdowała się także niewielka latryna. Z kolei poprzez wąskie przejście umieszczone w północno – wschodnim narożniku hall był bezpośrednio połączony z opisanym wcześniej hallem wieży.

Na ostatnim piętrze tego budynku mieściły się dodatkowe komnaty mieszkalne. Od południowej strony oświetlały je niegdyś piękne, mansardowe okna. Wciąż między innymi można dostrzec misternie wyrzeźbioną podstawę okna centralnego. Niestety większa część tej kondygnacji została bezpowrotnie zniszczona.

Na północno – zachodnim narożniku domu hallowego znajduje się wspomniana już, kwadratowa w planie, wieża. W niej też, na poziomie dziedzińca zostało umieszczone główne wejście do zamku. Ponad nim, w dwóch przepięknie ozdobionych niszach, oryginalnie znajdowały się panele herbowe. 

Poniżej, na kolejnym panelu wciąż m.in. można dostrzec intrygujący, gaelicki zwrot „DIA LE UN’NDUIMHNE”. Stanowił on motto jednego z właścicieli zamku – sir Archibalda Campbella, 5-ego hrabiego Argyll (ur. 1532/1537 – zm. 1573) i oznaczał „Niech Bóg będzie z O’Duibhne (mityczny Diarmuid O’Duibhne miał być założycielem klanu Campbell)”.

Od południowej strony zamku znajdował się  ponadto otoczony masywnym obronnym murem dziedziniec. 

Odwiedziliśmy w marcu 2018r.