wtorek, 22 sierpnia 2017

Baranów Sandomierski

     BARANÓW SANDOMIERSKI









Zamek w Baranowie Sandomierskim to światowej klasy zabytek, dawna siedziba rodu Leszczyńskich. Otoczony ogromnym parkiem, pięknie wpisuje się w pejzaż równin środkowej Wisły. Ze względu na swą wspaniałą architekturę, zamek często nazywany jest "Małym Wawelem".











Został on wzniesiony pod koniec XVI wieku w miejscu dawnego średniowiecznego dworu rycerskiego. 







Początkowo należał do szlacheckiej rodziny Baranowskich, później do wielkopolskiego rodu Górków, aż w 1569 roku, dostał się w posiadanie Rafała Leszczyńskiego.











Zamek w Baranowie Sandomierskim przechodził kolejno w posiadanie rodzin Wiśniowieckich, Sanguszków, Lubomirskich, Małachowskich, Potockich i Krasickich.









 W 1867 roku wystawione na licytację dobra baranowskie nabył Feliks Dolański. Następnie zamek odziedziczył Stanisław Dolański, który postanowił odrestaurować obiekt zniszczony po pożarze z 1898 roku.







 Pod kierunkiem krakowskiego 

architekta Tadeusza Stryjeńskigo przeprowadzono zmiany w rozkładzie pomieszczeń.








 W tym czasie w narożnej komnacie parteru urządzono secesyjną kaplicę. 








Została ozdobiona imponującymi witrażami Józefa Mehoffera oraz ołtarzem z wyjątkowym obrazem Jacka Malczewskiego zatytułowanym „Matka Boska Niepokalana".






 W posiadaniu rodziny Dolańskich zamek pozostał do wybuchu drugiej wojny światowej.











Po zniszczeniach dokonanych podczas wojny zamek w latach 1959-1969 został odbudowany i odrestaurowany.











Zamek jest budowlą trzykondygnacyjną i został wzniesiony  na planie prostokąta.




 Posiada cztery okrągłe baszty w narożach, prostokątne wieże pośrodku ściany frontowej oraz wewnętrzny dziedziniec otoczony pięknymi, dwukondygnacyjnymi krużgankami. 






Zamek baranowski zagrał w filmach: "Barbara Radziwiłłówna" i "Klejnot wolnego sumienia", ale najbardziej znany jest z serialu telewizyjnego "Czarne Chmury", w którym wcielił się w siedzibę hetmana Jana Sobieskiego. 




Odwiedziliśmy w sierpniu 2017



niedziela, 20 sierpnia 2017

Czchów

                  CZCHÓW



Zamek w Czchowie powstał w XIV wieku, jako rozbudowa romańskiej wieży obronnej. Wymieniony został w 1356 roku, a stanowił siedzibę starostów czchowskich i chronił szlaku handlowego biegnącego wzdłuż Dunajca oraz komory celnej dla towarów z Węgier. 


Czchowski zamek zniszczony został w XVII wieku, do dziś zachowały się jedynie XIV-wieczna wieża bez górnej kondygnacji oraz odsłonięte fundamenty murów.


Zamek powstał z piaskowca. Na jego założenie składał się mur obwodowy o grubości 1,2-2 m otaczający krawędź wzgórza oraz wolno stojącej cylindrycznej wieży o średnicy 12,5 m i wysokości ok. 20 m. Wybudowano ją w południowej części założenia zamkowego.




 Przy północno-wschodniej kurtynie znajdował się dom mieszkalny, od południa przylegała prostokątna sień, natomiast we wschodniej części muru znajdowała się brama wjazdowa.


Odwiedziliśmy w sierpniu 2017r.

Dębno

                       DĘBNO



Jakub z Dębna, kasztelan krakowski, wybitny polityk i dyplomata na dworze króla Kazimierza Jagiellończyka
wzniósł obecny zamek w latach 1470-1480, w posiadaniu rodu Dębińskich pozostał on do 1583 r. 





Później znalazł się w rękach starosty lanckorońskiego Franciszka Wesseliniego, a ten przekształcił zamek w renesansową rezydencję.





 W XVII i XVIII w. należał do rodziny Tarłów, potem jego właścicielami byli m.in. Lanckorońscy i Jastrzębowscy.




 Posadowiony na kamiennych fundamentach zamek jest zbudowany z cegły, ściany zdobią wzory z zendrówek oraz bogata kamieniarka.







 Składa się z czterech piętrowych, jednotraktowych, połączonych ze sobą budynków, zgrupowanych wokół czworobocznego dziedzińca. 





Naroża części zachodniej wzmocnione są basztami, a na ścianach wschodniej części, po stronie północnej i południowej, znajdują się wykusze. 








Wejście na dziedziniec prowadzi przez barokowy portal z herbem Topór (rodu Tarłów).




 Na poziomie piętra dziedziniec obiegają w trzech skrzydłach drewniane krużganki.




Wewnątrz zamku szczególnie warte zobaczenia są komnaty piętra w części wschodniej, zdobione gotyckimi, kamiennymi detalami. 







Niezwykle bogata jest zwłaszcza dekoracja wykuszy tych sal. 






Z zewnątrz zdobią je maswerki, wić roślinna oraz herby.




Wewnątrz, we wnękach mieszczą się kamienne ławy, a na ścianach można dostrzec liczne rzeźbiarskie detale.









W zamku można podziwiać również dzieła epok późniejszych: renesansowe obramienia okien i reszty dekoracji sgraffitowej, barokowe portale, a także sklepienia sal parteru pochodzące z XVI-XIX w.







 Wnętrza komnat urządzono tak, by odtworzyć wygląd dostatniej siedziby szlacheckiej z czasów między XV a XVIII w.









Odwiedziliśmy w sierpniu 2017r.