Bardzo nietypowy Crookston Castle został ulokowany na miejscu znacznie wcześniejszego, drewniano – ziemnego założenia.
Z oryginalnej, wybudowanej najprawdopodobniej w drugiej połowie XII wieku warowni sir Roberta de Croc, do dnia dzisiejszego zachowała się przede wszystkim imponująca fosa.
Na wschodnim odcinku fosy wciąż można także zauważyć fundamenty prostokątnego budynku o wymiarach 15 na 8 metrów. Przyjmuje się, że mogą to być pozostałości ufundowanej około roku 1180 kaplicy.
Centralna, prostokątna w planie wieża Crookston posiada wymiary 19 na 12 metrów.
Doskonale chronione główne wejście do zamku ulokowane jest na poziomie dziedzińca, w ścianie północnej. Osłonięte dwiema narożnymi wieżami wyposażone było w parę solidnych drzwi i masywną bronę. Wewnętrzne drzwi były dodatkowo wzmocnione, bardzo nietypową boczną sztabą.
Poniżej nich w niewielkim, lecz starannie wykończonym zakamarku została ulokowana studnia, którą obsługiwał specyficzny rodzaj dźwigu.
Jego mechanizm był osadzony w trzech głębokich wnękach w murze północnym centralnej wieży. Otwory te są doskonale widoczne one od zewnętrznej strony muru.
Najbardziej imponującym pomieszczeniem Crookston był wysoki na 8.3 metrów główny hall z ostrołukowym sklepieniem.
Jego sporych rozmiarów kominek osadzony był w ścianie wschodniej. Nie jest jednak wykluczone, że kolejny mógł się także znajdować w zachodniej, obecnie zniszczonej części komnaty.
Przejście do kolejnego piętra głównej, centralnej wieży oraz komnat ulokowanych w obydwu wschodnich wieżach zapewniały spiralne schody osadzone w południowo – wschodnim rogu hallu.
Na każdym z rogów głównego bloku zamku oryginalnie znajdowały się wysokie, 5-cio kondygnacyjne wieże, ulokowane na planie kwadratu o wymiarach około 6 metrów kwadratowych.
Do dnia dzisiejszego, w całości zachowała się niestety tylko jedna z nich: północno – wschodnia.
W jej parterowej części znajdował się ponury, wyposażony zaledwie w niewielki wentylacyjny otwór, loch.
Na trzech kolejnych piętrach wieży ulokowane były z kolei komnaty mieszkalne. Każda z nich wyposażona była między innymi w niewielki kominek i pojedyncze okienko.
Wieża ta została odrestaurowana w XIX wieku. W tym samym czasie częściowo odbudowano także wieżę południowo – wschodnią oraz ostatecznie usunięto nikłe pozostałości obydwu wież zachodnich, zniszczonych pod koniec XV wieku.
Zgodnie z zachowanymi relacjami na parterze wieży północno – zachodniej ulokowana była kuchnia. Dolne piętra wieży południowo – zachodniej służyły z kolei jako spiżarnie.
Odwiedziliśmy w marcu 2018r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz