ZAMEK W EDYNBURGU

Skała na której wybudowano zamek uformowała się podczas wulkanicznej aktywności 340 milionów lat temu. Najwcześniejsze znaki jej zasiedlenia przez ludzi datowane są na okres brązu, czyli około 900 lat przed naszą erą.

 Podczas badań archeologicznych odkryto tutaj fundamenty wielkich, owalnych domów. Około roku 78 na wzgórzu założony został rzymski fort.

 Rzymianie nazwali miejscową ludność Votadini. Z czasem nazwa ta ewoluowała i zmieniła się w Gododdin. Pierwsza historycznie poświadczona wzmianka o twierdzy na szczycie skały pochodzi z roku 600. Jej nazwa brzmiała Din Eidyn czyli „twierdza Eidyn”.

Podczas panowania króla Davida I (1083/1085 – 1153) zamek edynburski zaczął pełnić rolę głównej twierdzy królewskiej. 

 Zamek króla Davida mógł zajmować jedynie sam szczyt skały i był najprawdopodobniej zbudowany w większości z drewna.

 Jedynie niewielka kaplica św. Małgorzaty (Margaret), matki króla i nieco większy kościół św. Marii (St Mary – obecnie na jego miejscu znajduje się Scottish National War Memorial) były zbudowane z kamienia.

 Tak jak i większość tego typu warowni Edinburgh został przekształcony w kamienną twierdzę w XIII wieku.

Najstarszym budynkiem w zamku jest Kaplica św. Małgorzaty. Ta niewielka budowla jest najstarszą nie tylko w zamku ale i w całym Edynburgu. Została ona wybudowana około roku 1130 przez króla Davida I  jako prywatna kaplica królewska.

Odwiedziliśmy w marcu 2018r.