Kamieniec Pałac

Prawdopodobnie na tym miejscu pierwszy drewniany zamek, podobnie jak i pierwszy kościół w Kamieńcu, wybudowali templariusze. 

Krążą pogłoski, iż tu właśnie mistrz krzyżacki Hermann von Salza (1170-1239) ukrył w pośpiechu swe skarby. Mówi się, że istniały podziemne przejścia między istniejącymi wówczas zamkami w Kamieńcu, Ziemięcicach i Wieszowie.

 Informację te podaje jeden z późniejszych właścicieli pałacu, hrabia Hubertus von Strachwitz. Na potwierdzenie tych przypuszczeń nie znaleziono jednak, jak dotychczas, materiałów źródłowych.

Na ruinach istniejącego wcześniej zamku w XVI w. wybudowany został przez ród Kokorzów kolejny, tym razem renesansowy zamek.

 Rodzina Kokorzów była starą śląską rodziną, znaną już w 1311 r., a wywodzącą się z Czech.

 Za siedzibę rodową uważali Kamieniec, który prawdopodobnie około 1539 r. nabył Jan Kokorz z księstwa niemodlińskiego. W 1556 r. Jan ożenił się z Katarzyną, córką wówczas już nieżyjącego, a pochodzącego z Bawarii Georga von Köenigsfeld.

Z kolei na zrębach tego zamku na początku wieku XVIII, za sprawą ówczesnego właściciela Kamieńca, Martina Scholtz von Löwenckrona, wywodzącego się z rodu bytomskich mieszczan, powstał pałac barokowy.

Pałac Löwenckronów otoczony był murem z kamienia łamanego, posiadał prostą, zwartą dwukondygnacyjną bryłę, niskie przybudówki i dach mansardowy – z tej fazy pochodzi kamienna tarcza herbowa w kartuszu, wmurowana w elewację zachodnią.

W latach 1872-1873, gdy pałac należał do rodziny Strachwitzów, zburzono mur z basztami otaczający rezydencję, a sam obiekt został rozbudowany w stylu neorenesansowym. 

Na zachowanych kartach pocztowych z przełomu wieków można zobaczyć sylwetkę pałacu z charakterystycznymi wysokimi szczytami i mansardowym dachem.

 Ostatnimi właścicielami pałacu przed II wojną światową była rodzina Stolbergów.


Obok pałacu, w kierunku wschodnim, stoi budowla zwana „Mysią Wieżą” - wieża murowana z dzikiego kamienia i cegły, na rzucie prostokąta.

 Do niedawna uważano ją za XIX-wieczną sztuczną ruinę, tymczasem badania archeologiczne z 2000 roku wykazały, że jest to najprawdopodobniej późnośredniowieczna budowla, być może sięgająca czasów zamku Kokoszów.

Odwiedziliśmy w sierpniu 2015r.