w 1275 r. zbudowano murowany zamek obronny , który został pod koniec XIII wieku rozebrany.
Na fundamentach pierwotnego zamku został wybudowany w XVI wieku pałac, w kolejnych latach rozbudowano go o wieżę i bramę wjazdową.
Pod koniec XIX wieku ta renesansowa rezydencja została gruntownie rozbudowana: pałac liczył cztery skrzydła, był obiektem podpiwniczonym, trzykondygnacyjnym, położonym wokół prostokątnego dziedzińca.
W jednym z narożników pałacu umieszczono okrągłą wysoką basztę.
Północno wschodnie skrzydło pałacu skrywało jak przystało na tego typu budowlę kaplicę.
Pałac był obiektem murowanym, otynkowanym. Powstał z kamienia i cegły, w dolnych partiach budowli zachowano cegły gotyckie.
W takim stanie przetrwał do czasu II wojny światowej, kiedy to budowla zamku została zniszczona, podobnie jak niemal cała okolica.
Z biegiem lat pozostałości ruiny popadały w dalszą dewastację, w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku z woli urzędników, bez zgody konserwatora zabytków zniszczono poprzez wysadzenie w powietrze resztki obwarowań murów zamku.
Do obecnych czasów przetrwała z budowli tylko brama wjazdowa, która jest budowlą murowaną z cegły, na rzucie kwadratu, w narożach została zwieńczona wieżyczkami.
Odwiedziliśmy w maju 2015r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz