Nidzica leżała w pobliżu granicy pomiędzy Państwem Zakonu Krzyżackiego w Prusach a polskim Księstwem Mazowieckim.
Dla zabezpieczenia tej granicy powstał około 1400/10 r. na wysokim wzniesieniu nowy zamek, dominujący nad okolicą.
Nidzica należy do najwybitniejszych osiągnięć późnego budownictwa obronnego zakonu krzyżackiego.
Architektoniczny rozmach w przypadku zwykłego zamku urzędniczego jest zdumiewający, ponieważ zamek stanowił rodzaj wizytówki państwa zakonnego wobec sąsiadującego kraju.
Dom główny usytuowany od południa prezentuje typ urzędniczego zamku o trójdzielnym układzie pomieszczeń ( kaplica, refektarz, komnata mieszkalna) na głównej kondygnacji.
Do głównego domu przylega wydłużony wewnętrzny dziedziniec, który jest zabezpieczony przez wysokie boczne mury.
Szczególną cechę założenia stanowi zamknięcie strony wschodniej z dwiema potężnymi wieżami po bokach i budynkiem bramnym pośrodku.
Odwiedziliśmy w lipcu 2013r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz