Średniowieczny zamek, który powstał w tym miejscu w drugiej poł. XIV w., został przebudowany dla Melchiora von Warsdorf na
renesansowy dwór na wodzie.
Służył on rodowi aż do ok. 1630 r., a największy rozkwit zawdzięcza Casparowi von Warnsdorf, staroście księstwa świdnicko-jaworskiego.
Nowi właściciele rodu - von
Bibran-Modlau - podjęli modernizację założenia w epoce baroku. Pod
koniec XIX w. dwór poddany został późnoklasycystycznej przebudowie na
potrzeby Egona Gustava von Schönberg-Bibran-Modlau.
Ostatnia neogotycka modernizacja budynku miała miejsce w końcu XIX w. W czasie II wojny światowej został on spalony i popadł w ruinę.
Jest to owalne założenie obronne, w którym kamienne trójskrzydłowe zabudowania od trzech stron ograniczone są średniowiecznym murem zewnętrznym.
Od strony wewnętrznej znajduje się
prostokątny dziedziniec. W czasach swej świetności elewacje dziedzińca
pokryte były dekoracją sgraffitową o motywach geometrycznych,
figuralnych i floralnych, fasada posiadała unikalną dekorację
rzeźbiarską oraz bogato płaskorzeźbiony portal z 1603 r.
Obecnie zabytek jest w stanie całkowitej ruiny, niezabezpieczony uległ dewastacji oraz ucierpiał na skutek kradzieży (m.in. licznych kamiennych detali architektonicznych).
Zamek nie jest
ogrodzony i jest powszechnie dostępny. Całość otaczają pozostałości fosy
z zachowanymi fragmentami trzech mostów. Od zachodu przylega park
krajobrazowy.
Odwiedziliśmy w maju 2013r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz