Pierwszy zamek powstał prawdopodobnie w XIII w. jako siedziba rycerska strzegąca brodu na rzece Bystrzycy, jednakże są to jedynie przypuszczenia, gdyż pierwsze wzmianki o nim pochodzą z 1389 r. kiedy to bracia Gawin i Wolfarth von Reichenbach sprzedali część wsi wraz z zamkiem.
Na przełomie XVI i XVII w. rozbudowano założenie od strony wschodniej, przebudowując jednocześnie część istniejącą. W efekcie powstał renesansowy, pokryty dwuspadowym dachem pałac z wieżą.
W II poł. XVII w. powstały krużganki, jednak już w XVIII w. zamurowano je na wyższych kondygnacjach, pozostawiając jedynie podcienia parteru.
W 1777 r. obiekt zyskał nowe pokrycie dachowe. Wtedy przebudowano również wieżę. W 1821 r. nastąpiła kolejna przebudowa, tym razem w stylu klasycystycznym. Powstał wówczas folwark przyzamkowy obejmujący czterokondygnacyjny budynek pałacowy z wieżą od strony dziedzińca, kuźnia i stajnia.
Wybudowano także pawilon ogrodowy.
Od 1650 r. właścicielem majątku był generał Ludwig baron von Monteverques, głównodowodzący oddziałów śląskich w wojnie z Turcją w 1655 r.
Wdowa po generale wyszła za mąż za Hermanna von Oppersdorf i w ten sposób dobra znalazły się w rękach tej rodziny do 1705 r. Wtedy to, w drodze zastawu, objął je Carl Ferdinand von Seherr – Thoss.
Od 1771 r. właścicielem został Ernst Sigismund von Tschirsky und Bögendorf.
W 1832 r. od jednego z jego potomków Domanice kupił syn króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II Friedrich Wilhelm von Brandenburg.
Od 1909 do 1945 r. majątek pozostawał w rękach rodziny hrabiów von Pückler.
Ciekawostką jest fakt, że podczas renowacji wieży w 1910 r. odkryto dokumenty z lat 1777, 1804 i 1852.
Po II wojnie obiekt został upaństwowiony. Utracił wówczas m.in. ocalałą część bardzo cennych XV i XVI – wiecznych niemieckich witraży, które zostały wymontowane i przewiezione do Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Odwiedziliśmy w listopadzie 2011r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz