Przypuszcza się, że w XIII wieku mógł powstać w Chobieni zamek, który strzegł przeprawy przez Odrę lub był myśliwskim zamkiem książęcym.
Według lokalnych podań zamek ten miał powstać w roku 1209 i być ufundowany przez księcia Henryka Brodatego.
Nie wiadomo gdzie usytuowana była ta budowla, ale w roku 1910 odkryto w sąsiedztwie obecnego pałacu i w czasie prac ziemnych fundamenty starych murów.
Pierwsze pisemne podania o zamku pochodzą dopiero z początku XIV wieku. W XIV i XV stuleciu rodzina von Dohna mająca prawa nad miastem nie rezydowała w Chobieńskim zamku. Tu przebywał prawdopodobnie ich urzędnik.
W zamku zamieszkał dopiero Georg von Kottwitz (po roku 1504). Nowożytny pałac pozostał siedzibą rodzin von Kottwitz i von Seydlitz aż do końca XVII w. Na polecenie cesarza dobra w Chobieni sprzedano w roku 1691 katolikowi, hrabiemu Rzeszy Christophowi Wentzelowi von Nostitz Und Reineck ze śląskiej linii rodu z Czochy, gubernatorowi kolejno w Głogowie, w Legnicy i w Świdnicy. Hrabiowie von Nostitz nie rezydowali w pałacu. Po roku 1933 pałac był własnością miasta, a w 1943/4 użytkowany był na cele szkolne.
Styl obecnego pałacu wskazuje, że powstawał etapowo około 1530- 1630 roku wokół wewnętrznego dziedzińca. Powstał w ten sposób dwór wodny otoczony fosą.
Najstarszym wydaje się być skrzydło południowe flankowane alkierzami i zawierające centralnie usytuowaną wieżę bramną. W roku 1583 dwór przebudowany został przez Georga von Kottwitz młodszego.
Powstały wówczas malowane renesansowe stropy, w tym jeden z datą 1583 oraz heraldyczne malowidła ścienne z herbami spokrewnionych rodzin.
W latach dwudziestych XVII w. zbudowano najnowsze skrzydło zachodnie z wielka salą na piętrze.
Wówczas powstał też wystrój elewacji utrwalony na rycinie z poł. XVIII w. Elewacje przeprute były rzędami okien. Ściany szczytowe elewacji bocznych oraz połacie dwuspadowych dachów ozdobiono dekoracyjnymi szczytami.
W 1722 roku pałac spłonął i został odbudowany nie tracąc swego dawnego stylistycznego charakteru. Bryłę pałacu przekształcono około połowy XVIII w. Po 1759 roku powstały: portal balkonowy z herbami Carla Sigismunda von Gellhorn i jego żony, poprzedzany schodami oraz taras i schody do ogrodu przy skrzydle zachodnim.
W roku 1905 nastąpiła przebudowa i renowacja pałacu. Przeprowadzono tez konserwację odkrytych stropów i malowideł ściennych. Istniał wówczas jeszcze piaskowy portal z roku 1584. Kolejny remont pałacu przeprowadzono w roku 1933. Prace zabezpieczające przeprowadzono w latach 1983- 1990.
Odwiedziliśmy w listopadzie 2011r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz