INOWŁÓDZ

Zamek w Inowłodzu powstał z inicjatywy króla Kazimierza Wielkiego. Strzegł on Ziemi Łęczyckiej i Małopolski przed Litwinami oraz bronił przeprawy przez rzekę Pilicę.

 Jako czas powstania zamku przyjmuje się lata 1356-66. Powstał na sztucznie podwyższonym pagórku otoczonym starorzeczem Pilicy i podmokłymi łąkami. Dojazd do niego prowadził od wschodu od strony miasta. Był typowym zamkiem nizinnym wzniesionym na planie prostokąta.

 Pierwotny zamek składał się z murów obwodowych, wieży ośmiobocznej, wieży czworobocznej oraz domu w kształcie litery L.

 Całość otaczała szeroka na 20 m. i głęboka na 1,5m fosa. Dzięki specjalnemu przekopowi łączącemu ją z Pilicą była stale wypełniona wodą.  

Ośmioboczna wieża inowłodzkiego zamku jest jedynym przykładem wieży w Polsce wzniesionej z łamanego kamienia.

Wejście do niej prowadziło jedynie ze wschodniego muru obwodowego. Zadaniem wieży była kontrola przeprawy oraz całej doliny i miasta a także obrona wjazdu na zamek.

Brama wjazdowa znajdowała się w murze wschodnim około 5m od wieży.  Do bramy prowadził drewniany most przerzucony nad otaczającą zamek fosą. 

We wschodniej części kurtyny południowej znajdowała się wieża na planie prostokąta. Także w jej przypadku trudno ocenić wysokość oraz formę zwieńczenia.

 Wejście do wieży było możliwe z murów oraz z poziomu dziedzińca. Zabudowę wewnętrzną zamku tworzyły dwa skrzydła zachodnie i północne.

 Prawdopodobnie były piętrowe  z poddaszem, kryte dachówką i oba miały po trzy izby. Pomieszczenia przyziemia dostępne były z dziedzińca, na piętro prowadziły drewniane schody i ganek.

 Główne komnaty mieszkalne znajdowały się w skrzydle zachodnim, o czym może świadczyć umiejscowiona w narożniku płd-zach kuchnia. Skrzydło północne miało zapewne charakter gospodarczy.

Odwiedziliśmy w maju 2018r.