sobota, 12 września 2020

 


SYMBOLICZNY CMENTARZ OFIAR                                GÓR





W 1982 r. z inicjatywy Koła Przewodników Sudeckich - Oddział Sudety Zachodnie powstała idea utworzenia symbolicznego cmentarzyka ofiar gór dla uczczenia pamięci osób, które tragicznie zginęły w górach.






W 1985 roku na zboczach Kotła Łomniczki ustawiono metalowy krzyż o wysokości 2,4 m z napisem OFIAROM GÓR oraz nieco niżej tablicę ze słowami "MARTWYM KU PAMIĘCI - ŻYWYM KU PRZESTRODZE".






 Sentencja na pamiątkowej tablicy zaczerpnięta została z dzwonu kaplicy cmentarnej Symbolicznego Cmentarza Ofiar Gór znajdującego się u podnóża tatrzańskiego szczytu Osterwa.






Symboliczny Cmentarzyk Ofiar Gór znajduje się w Kotle Łomniczki, poniżej Domu Śląskiego na wysokości 1310 m n.p.m.


Odwiedziliśmy we wrześniu 2020r.


wtorek, 18 sierpnia 2020

 Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.

 





"Ojczyzna to ziemia i groby.

Narody tracąc pamięć, tracą życie.

Zakopane pamięta"









Taka maksyma umieszczona na drewnianej tablicy zdobiącej wejście wita odwiedzających.











Na zakopiańskim starym cmentarzu spoczywają ludzie niezwykli i całkiem zwyczajni, artyści, ratownicy, politycy, sportowcy. Są tu prochy zmarłych z dala od ojczyzny i prochy tych, którzy całe swe życie związali z Zakopanem.









Pochowani tu zostali  m.in. Kornel Makuszyński, Jan Długosz, Stanisław Marusarz wraz żoną, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Tytus Chałubiński, Sabała czy też Stanisław Witkiewicz.








Na nekropolii odnaleźć można rodzinne nagrobki wielu ważnych rodów góralskich, m. in. Gąsieniców, Chramców, Walczaków i Pęksów, a także innych. Znajdują się tu również nagrobki symboliczne, m.in. kompozytorów związanych z Zakopanem: Karola Szymanowskiego i Mieczysława Karłowicza, himalaisty Macieja Berbeki, krzyż poświęcony etnografowi Bronisławowi Piłsudskiemu, a także symboliczny nagrobek Witkacego, razem z grobem jego matki.


Odwiedziliśmy w sierpniu 2020r.



piątek, 1 maja 2020

         MOST NA  GWDZIE





Linię kolejową  Jastrowie - Węgierce oddano do eksploatacji 10 września 1914r. Zadaniem linii była aktywizacja gospodarcza regionu pilskiego.






 Wraz z budową linii, wzdłuż rzeki Gwdy rozwinął się przemysł związany z eksploatacją okolicznych lasów (fabryka tektury w Tarnówce otwarta w 1914r.), przystąpiono również do budowy elektrowni wodnych na rzece.






Nad rzeką zbudowano stalowy, kratownicowy most z dolnym przęsłem parabolicznym. Most przenosił jeden tor kolejowy przez koryto rzeki. 




Aby most wisiał w bezpiecznej odległości od lustra wody, konstrukcję osadzono na betonowych przyczółkach wyłaniających się z wysoko usypanych nasypów.

 





Z żeliwnej tabliczki umieszczonej na przęśle mostu wiadomo, iż stalową konstrukcję w 1914r. przygotowała szczecińska firma "J. Golinow u. Sohn"





W lutym 1945r. most został uszkodzony przez wycofujące się wojska niemieckie. Kilka miesięcy później linia kolejowa Jastrowie - Węgierce podzieliła los wielu innych linii na ziemiach odzyskanych.





 Szyny, podkłady kolejowe oraz inne elementy zostały rozebrane i wywiezione do Związku  Socjalistycznych Republik Radzieckich.





Z uwagi na trudności związane z demontażem uszkodzony most pozostawiono na zniszczonych podkładach.




Odwiedziliśmy w maju 2020r.