Zamek
wzniesiony został w stylu gotyckim, na kępie otoczonej wodami
Rgielewki. Jego budowę rozpoczął ok. 1425 roku prymas Wojciech
Jastrzębiec, biskup poznański, krakowski i arcybiskup gnieźnieński.
Następni właściciele wsi, Russoccy i Szczawińscy, nie zmienili znacząco
wyglądu zamku.
Zniszczony
w 1656 r. przez wojska szwedzkie, zamek popadł w ruinę już w XVIII
wieku. Do dnia dzisiejszego zachowała się cześć wieży bramnej, szczątki
murów przedbramia oraz fragmenty murów budynków mieszkalnych.
Pierwotny zamek składał się z dwóch równolegle usytuowanych,
trzykondygnacyjnych budynków mieszkalnych zamkniętych w obwodzie murów
obronnych o wymiarach 21 x 25 m.
Na utworzony przez nie wąski, brukowany
dziedziniec prowadziła od południowego wschodu brama wjazdowa. W
narożniku znajdowała się wieloboczna wieżyczka. Zamek w takiej postaci
stanowił charakterystyczny przykład siedziby rycerskiej z pierwszej
połowy XV wieku.
W
drugiej połowie tegoż wieku otoczono go zewnętrznym obwodem niskich
murów (38 x 41 m), tworząc międzymurze o szerokości ok. 7 metrów.
Wzniesiono też nowe przedbramie. Na początku XVI wieku na jego murach
stanęła trzykondygnacyjna, czworoboczna wieża dekorowana blendami, a
przed nią – przedbramie wzmocnione skarpami.
W
północno-wschodniej części międzymurza powstał nowy budynek,
prawdopodobnie lamus, częściowo wystający poza linię zewnętrznego muru.
Na początku XVII wieku połączono wąskim skrzydłem dwa budynki
mieszkalne, zmniejszając tym samym powierzchnię dziedzińca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz