Pierwsze drewniane zabudowania na wapiennym wawelskim wzgórzu, na lewym brzegu Wisły, wzniesiono około 1000r. Początkowo gród był siedzibą biskupstwa, a wkrótce główną rezydencją książęcą. Wtedy wzmocniono otaczający osadę wał i rozpoczęto wnoszenie pierwszych budowli.
Kolejni królowie ufundowali romańską katedrę z czterema wieżami.
Sytuacja polityczna, a zwłaszcza poczucie zagrożenia ze stron Tatarów, wymogły wzmocnienie fortyfikacji. Król Leszek Czarny nakazał budowę zamku, a Wacław II wzniósł murowane obwarowania. W 1305 r. pożar zniszczył katedrę i zabudowania zamkowe, odbudowane przez Władysława Łokietka. Inicjatorem kolejnej rozbudowy był Kazimierz Wielki. Po pożarze zamku w 1499 r. rozpoczęto prace, które zmieniły warownię w renesansowy pałac.
Zasługą króla Zygmunta Starego jest budowa kaplicy Zygmuntowskiej i podwyższenie wieży katedry, w której zawieszono dzwon "Zygmunt". XVI stulecie to okres świetności Wawelu. Komnaty otrzymały wówczas cenne wyposażenie, sufit w Sali Poselskiej ozdobiono rzeźbami wawelskich głów, a na ścianach powieszono cenne flamandzkie arrasy.
Odwiedziliśmy w lipcu 2010 r.
oraz w październiku 2022 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz