GOŁAŃCZ
Najwcześniejsza wzmianka o miejscowości w przekazach pochodzi z 1222 r. Już z pewnością od XIII w., a być może wcześniej, Gołańcz była własnością rycerskiego rodu Pałuków, podobnie jak rozległe okoliczne dobra ziemskie, które z czasem przejęły nazwę od właścicieli.
Około połowy XIV w., wzniesiony został zamek , położony w pewnym oddaleniu na wschód od miasta, wśród łąk na północnym brzegu jeziora Smolary.
Prezentował typ architektury określany jako rycerska wieża mieszkalno-obronna i był murowaną z cegieł budowlą o zwartej, podpiwniczonej, czterokondygnacyjnej bryle założonej na prostokątnym rzucie o wymiarach 16,60 m x 11 m i wysokości około 15 m do gzymsu, wspartą na narożach przyporami i zwieńczoną wysokim dwu- lub czterospadowym dachem.
Wnętrze podzielone było na pięć kondygnacji. Dwie najniższe, piwnice i przyziemie, spełniały funkcje magazynowe, gospodarcze i obronne, pierwsze piętro miało charakter mieszkalny, a dwa górne – obronny.
Na poziomie drugiego piętra mieściła się izba strażnicza, z której prowadziło wyjście na wspomniany ganek obiegający budynek. Wokół zamek otoczony był fosą oraz wałem ziemnym z palisadą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz