Kliczków

                   KLICZKÓW

 

Pod koniec trzynastego wieku na wysokim prawym brzegu Kwisy powstał murowano-drewniany zamek, który wchodził w skład systemu warowni granicznych książąt świdnicko-jaworskich. 

 

 

 

 

Fundatorem był Bolko I Surowy. Głównym zadaniem zamku była obrona przed licznymi najazdami i grabieżami czeskimi.

 

 Pod koniec XIV wieku zamek utracił swoje znaczenie obronne. Jako lenno królów czeskich pod koniec szesnastego wieku otrzymali go Rechenbergowie od cesarza Rudolfa II.

 

 

Na początku siedemnastego wieku przebudowano go w  rezydencje renesansową oraz ufundowano ołtarz w kościele pod wezwaniem Trzech Króli, równocześnie Kliczków otrzymał również prawa miejski i targowe. 

 

 

 

Na początku osiemnastego wieku wokół zamku powstał park.

 

 

 

W okresie wojen napoleońskich majątek został zniszczony i rozgrabiony przez wojska napoleońskie.

 

 

 

 

 

 

Pod koniec dziewiętnastego i na początku dwudziestego wieku na zaproszenie właściciela dóbr w Kliczkowie wielokrotnie gościł tu cesarz niemiecki Wilhelm II.

 

 

 

 

 

 Podczas II wojny światowej zamek został skonfiskowany przez nazistów, na skutek aresztowań po nieudanym zamachu na Hitlera. 

 

 

 

Majątek przetrwał II wojnę światową bez większych zniszczeń, w 1945 został doszczętnie rozgrabiony przez Armię Radziecką i szabrowników podążających za frontem.

 

 

 

 

 

 W latach powojennych był siedzibą kilku instytucji państwowych, a w zachodnim skrzydle stacjonowała jednostka Wojska Polskiego.

 

 

 

 

 

 W 1970 zrujnowany obiekt przejęła Politechnika Wrocławska i pierwszy raz po wojnie próbowała go odremontować.

 

 

 

 

 

 Pod koniec XX wieku wrocławska firma kupiła ruiny zamku wraz z częścią zdewastowanego parku.

 

 

 

 

 

 

 W 2001 roku zakończono kompleksową odbudowę i adaptację kliczkowskiego zamku. Obecnie znajduje się tam centrum konferencyjno-wypoczynkowe.

 

 

 

 

 

Odwiedziliśmy w kwietniu 2014 r.

Wieża rycerska w Witkowie

                       WITKÓW



Rycerska siedziba mieszkalno-obronna z XIV w. Była to niewielka budowla piętrowa, budowana najczęściej na planie zbliżonym do kwadratu.

 Wieża wraz z zabudowaniami gospodarczymi otoczona była murem obronnym i fosą zasilaną z potoku Młynówka.

 Do dziś zachowały się: fragmenty kamiennych murów z resztkami półkolistych baszt oraz część wałów. 

Murowana z kamienia polnego i cegły parokrotnie była przebudowywana.

 Dach kryty gontem. Od południowej strony wieży znajdowała się brama do której prowadził zwodzony most. 

W murze wieży na piętrze od strony bramy znajdują się ceramiczne dzbany, które zapewne wspomagały  i ułatwiały we wnętrzu słyszalność tego, co działo się przed bramą.

 Wewnątrz fragmenty gotyckiej polichromii m.in. scena Ukrzyżowania, postacie ludzkie i ptaki.

Od początku XXI w. wieża jest własnością prywatną. 

 Odwiedziliśmy w kwietniu 2014 r.

                 BOGATYNIA 

Kraina domów przysłupowych. 

Żadna inna miejscowość w Polsce nie może równać się z Bogatynią pod względem liczby domów przysłupowych. W mieście i najbliższej okolicy ocalało  kilkaset tego typu budynków. 

Odwiedziliśmy w kwietniu 2014r.