niedziela, 9 lutego 2014

Borów Polski

            BORÓW POLSKI




Ruiny zamku w Borowie Polskim wznoszą się na wzgórzu, na terenie dawnego zespołu dworskiego, na północ od drogi prowadzącej przez wieś. W pobliżu zamku znajduje się ko­ściół filialny pw. św. Klemensa, zbudowany – według tradycji – w 1414 roku. 





Powstanie gotyckiego zamku datuje się na przełom XIV i XV wieku. Wcześniej, w miejscu murowanego zamku znajdowała się niewielka drewniana budowla. 


Średniowieczny zamek był założony na rzucie prostoką­ta. W części zachodniej znajdował się trzykondygnacyjny dom nakryty wysokim dwuspa­dowym dachem, natomiast w części południowo-zachodniej – czworoboczny dziedziniec otoczony murem kurtynowym.



 Całość założenia otaczała fosa. Budowla została zmoderni­zowana w latach 1548-1550. Kapitalny remont przeprowadził Georg Rechenberg z Oty­nia.




 Tablica erekcyjna odnaleziona na terenie zamku, wskazuje, iż modernizację przeprowadzono w dwóch etapach. W pierwszym – przebudowano zapewne dom gotycki i mury kurtynowe. W drugim – zni­welowano fosę przy wschodniej ścianie gotyckiej budowli, dostawiając do niej nowe skrzy­dło.



 Renesansowa budowla była czterokondygnacyjna. Do południowo-wschodniego na­rożnika została dostawiona czterokondygnacyjna, cylindryczna wieża.




 Budynek w 1649 roku został przejęty przez jezuitów czeskich. Zamek nie był użytkowany. 






Zniszczeniu ule­gło najpierw skrzydło średniowieczne, później całość założenia. Wzniesione przez jezuitów około 1700 roku nowe zabudowania folwarczne powstały być może częściowo przy uży­ciu materiału ze zniszczonej budowli.





 Około 1800 roku runęła renesansowa wieża.  W 1879 roku ma­jątek zakupił minister Rudolf Friedenthal. W 2. poł. XIX wieku zachowana cześć renesan­sowa została zaadaptowana na spichlerz.





 Budowla została nakryta nowym dachem i otrzy­mała nowe stropy. Od końca lat 60. XX wieku, kiedy runął dach i stropy, budynek  popada w ruinę. Zamek jest zachowany fragmentarycznie, zachowały się relikty murów gotyckich i założenia renesansowego.



 W latach 2001-2002 na terenie założenia przeprowadzono prace archeologiczne, w trakcie których cały teren oczyszczono i uporządkowano. Obecnie obiekt jest zaniedbany.




Odwiedziliśmy w lutym 2014r.

Brak komentarzy: